ساخت مقیاس سرمایه معنوی و اعتباریابی همزمان آن با پرسشنامه بهزیستی معنوی در جمعیتی ایرانی

مقدمه: معنویت از زمره مهمترین عوامل تاثیرگذار بر ارتقاء سلامت انسان ها است. به ویژه در دین اسلام بر نقش معنویت گرایی بر سلامت جسم و روان تاکید ویژه ای شده است. یکی از سازه های بسیار نوین در عرصه معنویت، سرمایه معنوی است. هدف این پژوهش تهیه پرسشنامه سرمایه معنوی و اعتبار یابی همزمان آن با بهریستی معنوی در جمعیت ایرانی بود. مواد و روش ها: جامعه آماری پژوهش کارکنان دو مجموعه کاری در شهر اصفهان بودند، که از میان آن ها، 277 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس سرمایه معنوی محقق ساخته و پرسشنامه بهزیستی معنوی ( گومز و فیشر، 2012) بودند. داده ها از طریق تحلیل عامل اکتشافی، محاسبه ضریب پایایی (آلفای کرونباخ) و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که پرسشنامه سرمایه معنوی با بیست و چهار سوال، دارای ساختاری پنج عاملی موسوم به امید و توکل به خدا (10 سوال)، ارزش گذاری معنوی (5 سوال)، تاثیرگذاری معنوی (4 سوال)، حکمت گرایی معنوی (2 سوال) و فعالیت خداپسندانه (3 سوال) است. آلفای کرونباخ پنج عامل به ترتیب برای امید و توکل به خدا، ارزش گذاری معنوی، تاثیرگذاری معنوی، حکمت گرایی معنوی و فعالیت خداپسندانه در پژوهش حاضر برابر با 91/0، 85/0، 76/0، 74/0 و 75/0 به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین مولفه های سرمایه معنوی با بهزیستی معنوی شخص گرا، بهزیستی معنوی محیط گرا و بهزیستی معنوی تعالی گرا رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0p<).